کلاس آموزش گیتار الکتریک

گیتار الکتریک گیتاری است که با ارتعاش سیم‌هایی که روی پیکاپ‌هایش نصب است صدا تولید می‌کند. وظیفه این پیکاپ‌ها این است که ارتعاشات سیم‌های فولادی را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل کنند. این سیگنال‌ها به یک تقویت‌کننده وارد و از آنجا پخش می‌شوند. اکثر پیکاپ‌ها با استفاده از القای الکترومغناطیسی این کار را انجام می‌دهند؛ اگرچه برخی از گیتارهای الکتریکی که در بازار فروخته می‌شوند مجهز به پیکاپ‌های غیرمغناطیسی هستند. نوازندگان گیتار الکتریک معمولا با ضربه زدن توسط یک قطعه کوچک پلاستیکی به نام پیک روی سیم‌ها، صدا نت‌ها را تولید می‌کنند. البته برخی از نوازندگان نیز این کار را به کمک انگشتان دست خود انجام می‌دهند. حتی می‌توان از ترکیب انگشتان و پیک برای تولید آواهای زیبا توسط گیتار الکتریک استفاده کرد.

اگر گیتار الکتریک و گیتار آکوستیک را از نزدیک دیده و با هم مقایسه کرده باشید حتما می‌دانید که این دو ساز چندین ویژگی مهم مشترک دارند. به عنوان مثال هر دو این گیتارها دارای شش سیم هستند؛ هر دو آنها را با گیره‌های مخصوص کوک کوک می‌کنند و هر دو دارای فرک‌هایی روی گردن بلند خود هستند. برخی از گیتارهای الکتریک دارای بدنه‌ای توخالی یا نیمه توخالی و حفره‌ای شبیه به آنچه روی بدنه گیتارهای آکوستیک وجود دارد هستند؛ اما اکثر گیتارهای الکتریک محبوب دارای بدنه‌ای محکم و توپرند. همانطور که اشاره شد صدای ساز در این نوع گیتار توسط پیکاپ‌های مغناطیسی تولید و توسط چندین دستگیره کنترل می‌شود. اگر به سیمی از یک گیتار الکتریک که به برق وصل نیست ضربه بزنید؛ صدا آن به سختی قابل شنیدن است. این ساز بدون صفحه صدا و بدنه توخالی، هیچ چیزی برای تقویت ارتعاشات سیم ندارد.